New year, new me voor Luz

And so it begins... de uitdaging om patronen te doorbreken in drie weken. Met allerlei studies als maatschappelijk werk, dans, yoga, pilates, groepsfitness en meest recent gewichtsconsulente, in combinatie met werkervaring zoals een eigen bedrijf in ‘clean food’, heb ik het idee dat ik de drie pijlers voeding, beweging, gedrag redelijk getackeled heb. Ik doe daarom elk seizoen een nieuwe challenge. En eigenlijk lijkt dat clean eten al redelijk op een regulier ritme. Sterker nog, is niet elke dag al een onthechting en detox van gif, digitaliteit en het filteren van onzuivere mensen om mij heen?

Hot cabine

Ik ben benieuwd hoe de challenge gaat lopen onder de leden. Samen iets moois dragen. Een tijd geleden ben ik begonnen met het ontwerpen van een yoga sequence voor in de hot cabine. Deze hot cabin yoga is nu te volgen op alle bbb locaties in gezamelijke lessen of zelfstandig eigen programma als bijvoorbeeld boost voor je homepractice. Let’s!

No exceptions

Het verschil met de challenge-dagen en regulier ritme is no exceptions gedurende deze drie weken. Een grappig effect nu, is dat als ik mij voorneem om een bepaalde les te volgen die dag, en om één of andere reden lukt dat niet, is het gevolg dat ik ernstig gefrustreerd raak, en mijzelf in allerlei bochten wring om tóch een vergelijkbare les te volgen. Of ineens op een wachtlijst sta, terwijl ik nooit digitaal een les vast leg. Maar gezien de externe druk, word ik eigenlijk al gedwongen om in een ander patroon (letterlijk en figuurlijk) te bewegen.

Digi-detox

Een ander onderdeel van de challenge is de digi-detox. Want…hoevaak per dag keken we ook weer op onze telefoons? Niet dat een telefoon zo erg is. Echter ben ik wel heel erg benieuwd naar onze hechting, plus de invloed op ons brein.

Ik ben niet vindbaar op social media, maar email en text mengt mijn wereld van privé en zakelijk op een voorwerp dat ik continue bij me draag. Dus dit is een mooi moment om alles werkgerelateerd via email te laten lopen, die ik tweemaal daags check, en bellen kan als het dringend is. Voor de rest zie ik geen reden om nog meer werkgerelateerde prikkels toe te laten gedurende mijn dag. De rest van mijn telefoon is dus prive gebruik.

Het systeem

Tot slot, merk ik in week 1 al de zaligheid van de filosofie die ik bij me draag, dat deze nu vollop naar buiten komt. Dit treft vooral mijn sociaal leven, mijn systeem: mijn beste homies en familie. Mijn grootste vraagtekens staan bij dat wij elkaar zó makkelijk uitnodigen om elkaar te vergiftigen! Of op een andere manier is dat in strijd met met mijn strijd tegen veroudering: een wijntje; de dansvloer op; deken-bankhang-laat-slapen-avond; blauw scherm-verkeer. Állemaal minder toegevoegde waarde richting mijn optimale gezondheid. Terwijl ik minder snel word uitgenodigd voor een workout. Of zondag de-week-vooruit-bakken. Zonder claim verder. Zonder verwachting. Ik let erop dat mijn zelfzorg-norm op standje hoog staat. Echter vraag ik mij af, als we allemaal gezond willen zijn, waarom maken we het ons niet allemaal makkelijker? Een patroon doorbreken wordt immers duurzamer indien het systeem mee-ontwikkelt. Ik wil namelijk het liefst de 100 halen met al mijn naasten topfit om mij heen. Bekommer ik me alleen om de gezondheid van mijn naasten als zij ziek zijn? Wat nou als ik had kunnen bijdragen aan zijn of haar gezondheid?